Broń

Po pierwsze z racji operowania w małych pomieszczeniach powinna być możliwie jak najkrótsza (aby było nią można łatwo operować w niewielkich pomieszczeniach ) i oczywiście szybkostrzelna aby sprostać dynamicznym sytuacją jakie występują w CQB. Z tego względu ulubiona bronią antyterrorystów na całym świece jest


Pistolet maszynowy

MP-5 i jego liczne odmiany. Jest on stosunkowo mały a składana kolba dodatkowo zmniejsza jego długość. Natomiast 30 nabojowe magazynki, często łączone pozwalają na długie prowadzenie walki. Najczęściej wykorzystywana przez jednostki AT jest wersja A3 wyposażona w oświetlenie taktyczne, tak przydatne w ciemnych pomieszczeniach. Dużą popularnością cieszy się skrócony MP-5 K i MP-5 PDW, a wyposażona w tłumik odmiana MP-5 SD3 idealnie nadaje się dla wojskowych jednostek specjalnych operujących na obcym terenie gdzie przede wszystkim liczy się skrytość działań. MP5 wykorzystują polskie Jednostki antyterrorystyczne, choć jeszcze gdzieniegdzie używa się innych pistoletów maszynowych np. glouberyt i UZI.

MP-5 to jednak nie karabin a pistolet maszynowy co ma swoje wady jak i zalety. Po pierwsze tak jak pistolet strzela pociskami kalibru 9 mm. Są one krótsze, mają mniejszą prędkość, zasięg i siłę przebicia. Jest to bardzo pożądana cecha w działaniach policyjnych, pociski takie mają mniejszą tendencje do rykoszetowania, nie przebija tez ściany, karoserii samochodu czy trafionego przestępcy do mogło by doprowadzić co trafienia niewinnych przechodniów. Niestety pistolet maszynowy nie przebije kamizelki kuloodpornej w które coraz częściej wyposażeni są zarówno żołnierze jak i przestępcy. Dlatego W działaniach miejskich, szczególnie w jednostkach wojskowych równie często wykorzystuje się
Karabiny szturmowe

Tu nadal ważne są niewielkie gabaryty, jednak większa siła ognia rekompensuje większe wymiary, tym bardzie, że karabiny wykorzystuje się jednak na zewnątrz gdzie daje o sobie znać niewielki zasięg MP-5 .

Na uzbrojenie w tym przypadku wpływają też względy ekonomiczne dlatego różne państwa używają różnych karabinó,w zazwyczaj używanych przez armię danego kraju.

I tak polskie jednostki AT często możemy spotkać z karabinami AK-47 a amerykańskie SWAT uzbrojonymi w M-16. Jako przykład nowoczesnego podejścia do broni używanej w CQB niech posłuży nam amerykański M-4 używany przez wszystkie jednostki specjalne tego kraju, zarówno wojskowe jak i policyjne. Jest on stosunkowo krótki, szczególnie wersja colt commando i posiada regulowanej długości kolbę, co ułatwia operowanie bronią w ciasnych pomieszczeniach. Jednak to co czyni z M-4 idealną broń do CQB to system R.I.S. czyli Rail Interface System. Jest to system specjalnych szyn umożliwiających montowanie do broni różnego typu celowników, optycznych, kolimatorowych, znaczników laserowych, oświetlenia taktycznego, celowników noktowizyjnych, granatników, tłumików i wielu innych akcesoriów niezwykle przydatnych w działaniach w budynkach. System ten zrewolucjonizował rynek broni na świecie i obecnie adaptowany jest do wielu modeli broni z różnych państw.

System RIS został już również zaadoptowany to pistoletów maszynowych MP5 co umożliwia łatwe mocowanie z przodu dodatkowej rączki ułatwiającej kierowanie bronią, oświetlenia taktycznego czy znaczników laserowych.

Oczywiście oprócz broni podstawowej – karabinka lub pistoletu maszynowego standardem w CQB jest tez broń krótka, czyli pistolet stanowiący broń zapasową. Jednak jego niewielkie rozmiary sprawiają, że niekiedy staje się on bardziej praktyczna niż pistolety maszynowe czy karabiny. Jeśli chodzi o pistolety to również mamy tu dużą różnorodność i zależy to od kraju i jednostek. Jednak najczęściej spotykane to: USP H&K, Glock i Beretta Jednak w Czarnej Taktyce używa się też inne typy broni.

Inne

Między innymi strzelby kal. 12 mm na specjalną amunicję do odstrzeliwania zamków i zawiasów zamkniętych drzwi. Oraz oczywiście Broń snajperską używaną przez snajperów osłaniających grupy szturmowe i likwidujących najgroźniejszych terrorystów a akcjach odbijania zakładników.

Jednak system RIS i jemu podobne to nie jedyny przykład rozwoju broni szczególnie przystosowanej do walki w pomieszczeniach. Warto też wspomnieć o powoli wchodzących do użytku nowinkach technicznych. Jak wykazały badania i doświadczenie operatorów jednym z najbardziej nefralgicznych miejsc terenach zabudowanych są narożniki i wejścia do pomieszczeń. Rozpoczęto więc prace nad bronią dzięki której można by strzelać do przeciwnika bez wychylania się zza ściany. Jednym z pomysłów powstał w ramach amerykańskiego programu Land Warior zajmującego się min. ekwipunkiem żołnierzy przyszłości. Zgodnie z jego założeniami każdy operator ma przed okiem niewielki wyświetlacz przymocowany do hełmu sprzężony z kamerą mocowaną na karabinkach M4. Wystarczy więc wychylenie karabinu za róg aby zorientowac się w sytuacji, dodatkowo przyrządy nokto i termowizyjne pozwalają na niwelują problem słabej widoczności. Podobny pomysł przedstawili tez Izraelczycy. Skonstruowali karabin, który jest w istocie uchwytem do montowanego w przedniej jego części pistoletu. Urządzenie składa się z dwóch ruchomo połączonych modułów. Przedni można wyginać w prawo i lewo za pomocą umieszczonej w przednim module rączki. Natomiast pod pistoletem umieszczona jest latarka i minikamera połaczona z umieszczonym w drugim module wyświetlaczem. Wystarczy wychylić przednią część broni za róg i strzelać.